వలస జీవుల వ్యథార్థ గాధలు హృదయాల్ని కదిలిస్తున్నాయి.

Photo Courtesy: publicvibe

కరోనా మహమ్మారి విజృంభించి కరాళ నృత్యం చేస్తున్న నేపథ్యంలో ప్రభుత్వాలు ప్రకటించే ఆర్థిక ఉద్దీపనలు అన్ని రంగాలను, అన్ని వర్గాలను ఆపద సమయంలో ఆదుకుని గట్టెక్కించేవిగా వుండాల్సిన అవసరం ఎంతైనా వుంది. కరోనా మహమ్మరిని కట్టడి చేసేందుకు మన దేశంలో 21 రోజుల లాక్‌డౌన్‌ అమలవు తోంది. నిత్యావసరయేతర షాపులు వాణిజ్య వ్యాపార సంస్థలు మూత పడ్డాయి.

ఉపాధి లేక దినసరి కూలీలు చిరు ఉద్యోగుల కుటుంబాల వెతలు పెరిగాయి. వారు ఆర్థిక ఇబ్బందులతో పస్తులుండే పరిస్థితి నెలకొంది. మానవాళికి పెనుముప్పుగా పరిణమించిన ఈ మహమ్మారిని జయించేందుకు లాక్‌డౌన్‌ ఏకైక మార్గమని అందరూ అంగీకరిస్తున్నారు. దేశమంతటా లాక్‌డౌన్‌ అమలైన వేళ పేదలు, అసంఘటిత రంగాల్లో పనిచేసే దినసరి కార్మికులను ఆదుకొనేందుకే కేంద్రం స్పందించి రూ.1.70 లక్షల కోట్ల ఆర్థిక ప్యాకేజీని ప్రకటించింది. దేశ జనాభా 135 కోట్లు ఉండగా కేంద్రం ప్రకటించిన ఆర్థిక ప్యాకేజీ రూ.1.70 లక్షల కోట్లు ఏ మూలకు వస్తుందో అని ఆర్ధిక నిపుణులే పెదవి విరుస్తున్నారు. కేంద్రం ప్రకటించిన ఆర్థిక ప్యాకేజీలో రైతులకు పెద్దగా ఒరిగేదేమీ లేదన్నది వాస్తవం. జాతీయ ఉపాధి హామీ పథకం కింద చేయడానికి తగిన పనులు ఉన్నప్పుడు మాత్రమే వ్యవసాయ కార్మికులకు ప్రయోజనం చేకూరుతుంది. అస్సలు పనులే లేని పరిస్థితుల్లో ఈ ప్యాకేజీ ఎందుకు పనికొస్తుందో ప్రభుత్వం సమాధానం చెప్పాలి.. కేంద్ర, రాష్ట్ర ప్రభుత్వాలు ఉద్యోగుల వేతనాల్లో 30 శాతం కోత విధించాలన్న ప్రతిపాదన అహేతుకం. ముఖ్యంగా ప్రభుత్వం యొక్క దుబారా ఖర్చులు తగ్గించుకోకుండా ఉద్యోగుల వేతనాలలో కోత మమ్మాటికి అప్రజాస్వామికం. ప్యాకేజీ వర్తించని వలసజీవుల వ్యథ ప్రస్తుతం పెద్ద ప్రశ్నార్థకంగా మారింది. రోడ్లు పట్టి వందల కిలోమీటర్లు నడవటానికి సిద్ధమై, ఎండల్లో నడుస్తున్న వలస జీవుల వ్యథార్థ గాధలు హృదయాల్ని కదిలిస్తున్నాయి. వీళ్ళకి అక్కడక్కడా పౌరుల నుంచి అందుతున్న సాయాలు ముదావహమే అయినా ప్రభుత్వ పరంగా తిరస్కారం ఎదురౌతోంది.. ఏ రాష్ట్ర ప్రభుత్వం కూడా ఇప్పటివరకు వలస జీవులను ఆదుకునే విధంగా చర్యలు చేపట్టకపోవడం అత్యంత బాధాకరం